O książce: 2010 / Na początku lat 70. XI w. Młody, dobrze wykształcony nowicjusz osiadł w klasztorze Peczerskim pod Kijowem, przyszłym słynnym klasztorze. Nie znamy ani jego światowego imienia, ani tego, jak żył do 17 roku życia. Jednak większość tego, co obecnie wiadomo o starożytnej Rusi z IX–XI w., zachowało się dzięki pióru tej konkretnej osoby – Czcigodnego Nestora Kronikarza. Młodość Nestora przypadła na lata „triumwiratu” książąt Jarosławicza - synów Jarosława Mądrego. To czas pierwszych starć Rusi z nową falą agresorów stepowych – Połowcami; czas, kiedy na ochrzczonej ziemi rosyjskiej pogańska „opozycja” podniosła głowę wysoko i w całym kraju wybuchły bunty prowadzone przez Trzech Króli; czas, kiedy w klasztorze Peczerskim ukształtowało się wiele tradycji Świętej Rusi; wreszcie przyszedł czas, kiedy książęcy „triumwirat” dał wielkie pęknięcie i niemal zapomniano o umierającym przymierzu Jarosława Mądrego, by „żyć w miłości”.